"ανεμολόγιο"

 

Ανάμνησις (Κική Δημουλά)

[Ενότητα Α’]

 

Περαστικός.

Και ιδιότροπα για μένα γραφικός.

Κάτι σαν άψυχος, κάτι σαν ξένος,

μ’ αγαπημένος.

Η βιάση του ματαιωμένος όρθρος.

Ασφυκτιούσαμε.

Στενό του πάθους μας το οίκημα,

κι ένας πικρός συνωστισμός τα σχήματά μας.

Χαμηλοτάβανα τα σχέδιά μας,

δίχρωμος της καρδιάς ο φωτισμός,

κι αλλόκοτα της σκέψης μας τα κάδρα.

 

Ήταν περαστικός.