Παιδική
ηλικία
Όλα έρχονται
τόσο δύσκολα
Μονάχα ο
ουρανός μαραίνεται και πέφτει κάθε βράδυ.
Το
ηλιοβασίλεμα είναι ένας γέρος που μορφάζει
Κι όμως αυτή
είναι η ώρα
Των παλιών ονείρων
μας
Των «γενναίων»
μας πράξεων.
Των φτωχών μας
απολιθωμάτων.
Σήμερα κλείνω
εκατό χρόνια κούρασης
Πόσο θα’θελα
να σας μιλούσα
Για το έκπληκτο
φως της παιδικής ηλικίας.
Το φώς αυτό που
όλα τα σημαδεύει
Για σήμερα
για αύριο και για πάντα
Τώρα δεν είναι
πιά
Παρά μια
λάμπα με σπασμένο τζάμι
_____________
Ζεφη Δαράκη, Μεταπτώσεις
