Σοφοκλέους , Αίας
Πλαστός λόγος Αίαντα
… Ο μέγας ο άπειρος χρόνος
αποκαλύπτει τα κρυφά
τα φανερά τα κρύβει
ανέλπιστο δεν είναι τίποτε
τα πάντα καταρρέουν
κι ο φοβερός ο όρκος
κι η σιδερένια θέληση
… Ο δίσκος των ωρών
γυρίζει
κι η σκοτεινή νυχτιά
χωνεύεται
καθώς η μέρα λαμπροφέγει
καταλαγιάζουν των
ανέμων
οι φοβερές ριπές
κι οι στεναγμοί του
πόντου
βυθίζονται στον ύπνο
κι ο ύπνος που δαμάζει τα πάντα
αφήνει λυτά τα δεσμά
και λευτερώνει της ψυχής
τ’ απωθημένα
Οδυσσέας
… Εμείς οι θνητοί, όσο ζούμε,
είμαστε σαν είδωλα
κάποιου φανταστικού
καθρέπτη
σαν κούφιες άδειες σκιές

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου