"ανεμολόγιο"

«Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να υποκλινόμαστε, η μεγαλοφυΐα, κι ένα στο οποίο πρέπει να πέφτουμε στα γόνατα, η καλοσύνη» Βίκτωρ Ουγκώ.

A bouquet of flowers in front of a window, Maxime Maufra. French Impressionist Painter (1863 – 1918)

Δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Υπάρχουν αδιάφοροι άνθρωποι, άνθρωποι με ανασφάλειες που προσπαθούν με κόπο να βρουν τον εαυτό τους καταστρέφοντας ό,τι τους γυαλίζει περισσότερο απ’ τους ίδιους, άνθρωποι ματαιόδοξοι και πληγωμένοι με τάσεις εκδίκησης. Για όλα υπάρχει μια εξήγηση. Τραύματα έχουμε, γρατζουνιές που λίγο-λίγο μας γδέρνουν την ψυχή απ’ τα παιδικά μας χρόνια μέχρι σήμερα και φτάνουμε κατασπαραγμένοι στη ζωή κάποιων. Επιτιθέμεθα για να μην εκτεθούμε περισσότερο, για να διαφυλάξουμε αυτό το ελάχιστο κάτι που κρατάμε με νύχια και με δόντια μέχρι τέλους. Θυμώνουμε, ξεσπάμε δίχως αύριο, ξεστομίζουμε κουβέντες που πονάνε, απογοητεύουμε, απορρίπτουμε με αγένεια, αδιαφορούμε, ζηλεύουμε, μισούμε, ανταγωνιζόμαστε, μειώνουμε, ξεχνάμε. Και μέσα σ’ όλα αυτά ξεχνάμε το σημαντικότερο: με λίγη καλοσύνη ο κόσμος μας γίνεται πιο φωτεινός.

Δεν αλλάζει ο κόσμος με μια καλή πράξη. Αλλάζει, όμως, ο δικός μας κόσμος με μία καλή πράξη. Ό,τι δίνεις σου επιστρέφεται. Κι η καλοσύνη επιστρέφει χαμόγελα, μια ζεστή αγκαλιά, ένα «ευχαριστώ» απ’ την καρδιά του άλλου, ένα ψυχικό ξαλάφρωμα, μια αίσθηση ότι σήμερα φάνηκες χρήσιμος σε κάποιον.

Η καλοσύνη δεν είναι επιλεκτική, είναι για όλους, χωρίς διακρίσεις, χωρίς ταμπέλες, χωρίς μέτρα, χωρίς όρια. Η καλοσύνη είναι αρετή, το πιο όμορφο χάρισμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Δε χρειάζεται να είσαι πρόσκοπος για να κάνεις κάθε μέρα μία καλή πράξη.

Η ατόφια καλοσύνη εκπορεύεται απ’ την ψυχή, γι’ αυτό και φέρεσαι με τον ίδιο τρόπο σε όλους. Ειδικά σ’ όσους δεν έχεις ανάγκη και δεν έχεις να κερδίσεις και τίποτα απ’ αυτούς.

Δε σε υποχρεώνει κάποιος να φέρεσαι με καλοσύνη. Είναι επιλογή σου. Είναι όμως ένας τρόπος ζωής που αν αποφασίσεις να τον ακολουθήσεις θα δεις ότι θα γεμίσει η ψυχή σου με χαρούμενα συναισθήματα, θ’ ανακαλύψεις ότι ο σεβασμός, η εκτίμηση, η αλληλοβοήθεια κι η προσφορά μας κάνουν πιο ανθρώπινους. Δε χάσαμε την ανθρωπιά μας, την λησμονούμε απλώς πού και πού. Να φέρεσαι με καλοσύνη, να μιλάς όμορφα, να είσαι ευγενής, να βοηθάς όποτε μπορείς, να μοιράζεσαι. Να μη σκληραίνει η καρδιά σου ό,τι κι αν βιώνεις. Όταν φωτίζεις τη ζωή των άλλων, σίγουρα φωτίζεις και τη δική σου. Η καλοσύνη δημιουργεί αγάπη, εμπιστοσύνη, δύναμη. Εκείνη σε κάνει άνθρωπο.

___________________________

Πηγή: pillowfights.gr