"ανεμολόγιο"

Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει

Ενθύμια παλιά και φυλαχτά

Οι ήρωες το σκάνε απ’ την οθόνη

Ξυλάρμενοι τραβάνε στ’ ανοιχτα

– Που μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι;

– Δεν ξέρω, γέμισέ μου το ποτήρι.

Τα μάρμαρα στο φως αντιφεγγίζουν

– Σε ποιο ταξίδι σ’ έχω ξαναδεί;

Τυφλά πουλιά το τζάμι μου ραμφίζουν

Το πλένει στα φανάρια ένα παιδί

Κι ένας τελάλης σ’ έρημη πλατεία

Τριάντα χρόνια ψάχνει την αιτία

Στους δρόμους καβαλάρηδες καλπάζουν

Και κυνηγούν τ’ αδέσποτα σκυλιά

Και οι νοικοκυραίοι που τρομάζουν

Ξορκίζουν μ’ αγιασμό το Σαταν

Κι ένας τελάλης σ’ έρημη πλατεία

Τριάντα χρόνια ψάχνει την αιτία

Στους δρόμους καβαλάρηδες καλπάζουν

Και κυνηγούν τ’ αδέσποτα σκυλιά

Και οι νοικοκυραίοι που τρομάζουν

Ξορκίζουν μ’ αγιασμό το Σατανά

Δεν είναι δω Βαλκάνια σου το ‘πα

Εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα

Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει

Μα εγώ μ’ ένα τραγούδι αλλοτινό

Στου κόσμου το λιοπύρι και το χιόνι

Αγύριστο κεφάλι θα γυρνώ

– Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι

________________________

Πασχαλίδης Μιλτιάδης

Μουσική/Στίχοι: Πασχαλίδης Μιλτιάδης/Αλκαίος Άλκης