Εμένα με γνωρίζουνε οι
πιο μεγάλοι δρόμοι
δρόμοι που τους
περπάτησα μέχρι ν' αλλάξεις γνώμη
Βαθιά της νύχτας μου
ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα
κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν
βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν
βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Εμένα με γνωρίζουνε οι
πιο μεγάλες νύχτες
νύχτες που σε περίμενα
κι όμως ποτέ δεν ήρθες
Βαθιά της νύχτας μου
ρωγμή
πόσο ν' αντέξει ένα
κορμί
της πίκρας τ' ανηφόρια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν
βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου λόγια
Όποτε σ' αποθύμησα σαν
βράχος κατρακύλησα
στα απόκρημνα σου
λόγια...
στίχοι Κώστα Φασουλά
μουσική Πάρη Περυσινάκη
τραγούδι Σταμάτης Κραουνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου